Taszka

Taszka Zabójczyni Jastrzębia

Jeżeli masz to zamiar zrobić, to szybko i nie pozostawiając po sobie śladów.

WYGLĄD

Średnich rozmiarów królik o dobrze zbudowanym, lekko umięśnionym ciele pokrytym szarym futrem, które w niektórych miejscach przechodzi w biel. Duże, mocne tylne łapy uprzedzają przed siłą, jaka się w nich kryje - w przeciwieństwie do łap przednich, które są znacznie smuklejsze, przypominające wręcz wróżkowe ramiona.  
Oprócz wyprostowanej, dumnej sylwetki wyróżnia ją para dość sporych króliczych uszu na ogół wyprostowanych i czujnych, czasem swobodnie opadających na tył jej głowy. Nieliczni twierdzą, że jej uszy zdradzają nastrój. Kto wie, czy to prawda?
Wąski pyszczek pokryty białym futerkiem skrywa na swoim czubku lśniący od wilgoci czarny nosek i cieniutkie usta, dość często odsłaniające bardzo duże, królicze siekacze, które mogą się szczycić swoją białością. Nad nosem znajdują się dwie blizny przypominające cięcie pazurów.
Ostatnią, chyba najważniejszą rzeczą są jej oczy. Para wielkich, świecących żarem gałek z rzadka ukazuje przebłyski bieli w tej czarnej otchłani.
 

CHARAKTER

Jest bardzo pewną siebie, młodą króliczą panną o dość ognistym temperamencie i walecznym sercu nieznoszącym porażki. Przyciąga do siebie ludzi jak lep na muchy i kiedy w końcu już im zaufa to mogą być pewni, że zawsze stanie przy ich boku w potrzebie.
Nie lubi się nad sobą użalać i rzadko się poddaje. Często żartuje, najczęściej z kogoś, jednak nie można jej odmówić radości z życia. Dobra kompania, ognisko i kufel napitku jest dla niej idealnym planem na spędzenie wolnego czasu.
Ma w sobie coś, co pcha ją ku samodoskonaleniu i opanowaniu do perfekcji nowych umiejętności.
Dobrze reaguje w sytuacjach stresowych, jej prężny umysł cały czas pracuje na wysokich obrotach, a adrenalina niczego mu nie odbiera.
Ceni lojalność i odwagę u innych, nie przepada za zdrajcami, tchórzami i użalającymi się nad sobą płaczkami - jest jej ich szkoda.
Pomimo swojego bandyckiego życia nie zabija nikogo bez potrzeby i często rozmyśla nad sensem prowadzenia się w ten sposób, ale czy kiedykolwiek to zmieni? Raczej nie!

HISTORIA

Nie ma nic nowego, czy też fascynującego w jej historii. Urodziła się w norze gdzieś w Scenie Lata i razem z dziesiątką swojego rodzeństwa dorastała w spokoju i szczęściu pod czujną opieką jej rodziców.
Była to prawdziwa sielanka, przepełniało ją szczęście letnich dni wypełnionych zabawami i psotami. Jednak wraz z upływem lat coś się w niej zmieniało. Zauważyła, że woli bawić się ze swoimi braćmi, skakać po lesie, urządzać walki na patyki i żołędzie, badać nieznane tereny i marzyć o czymś więcej niż dobry mąż.
Tak z malutkiego słodkiego króliczka zamieniła się w dość zbuntowaną nastolatkę, która spędzała zbyt wiele godzin poza domem, prowadzała się z typami spod ciemnej gwiazdy, kradła bułki z bazarów (chociaż jej dom był ich pełen), uczyła się strzelać z łuku i coraz to częściej kłóciła z dość dużą rodziną.
W końcu pewnego dnia poznała starszego od niej zwierzołaka, który wydał jej się na tyle fascynującą osobą, że opuściła swoją rodzinę i rozpoczęła pełne wybuchów bandyckie życie.
Z początku nie była do niego przekonana. Czas jednak mijał, a ona wciąż tkwiła z tą samą grupą ludzi, rozwijała swoje umiejętności, uczyła się nowych i … świetnie się bawiła.

Taki stan trwałby pewnie dalej, gdyby nie doszły jej słuchy o ciężkiej chorobie matki.
Z początku starała się ignorować tę informację, jednak przecież nie była pozbawiona uczuć. Los chciał, że jej kompania od dłuższego czasu planowała się przenieść w inne, odległe miejsce z powodu strachu przed wysłaniem na nich strażników.
Ostatecznie, po długich i ciężkich rozmowach opuszczenie miejsca w którym się wychowała i ludzi, którzy ją wychowali okazało się dla niej zbyt ciężkie, toteż opuściła bandytów bez większych pożegnań i z rozdartym sercem udała się do rodzinnego domu.

Rok spędziła przy łóżku konającej rodzicielki wręcz umierając razem z nią. Nikt nie był wstanie jej pomóc. Ojciec i rodzeństwo tylko przeszkadzało.

Po pogrzebie postanowiła zerwać kontakty z domem całkowicie. Chciała wyruszyć za swoją kompanią, jednak doszły ją słuchy, że dawno spotkała ich kara za zbrodnie, które popełnili na mieszkańcach krainy Wiosny. Nie poddała się jednak, czekała ją własna, z początku samotna podróż po terenach Sceny Lata podczas której znalazła nowych towarzyszy.
Teraz chodzą o niej tylko słuchy, że mieszka z nimi w jakiejś leśnej dziupli czy norze i jeżeli jeździ się z towarem, to lepiej omijać te i te tereny.

Wszystko da się zjeść.

Mechanika

Dodatkowe informacje

■ Jest kojarzona z zabicia wielkiego jastrzębia który kiedyś napadł na domostwa niewinnych.
■ Podobno stoi na czele bandy rabusiów, która swój obóz rozbiła gdzieś na granicy między Sceną Lata a Kopcem Jesieni.
■ Lata koło niej mała pszczoła z którą wydaje się być zaprzyjaźniona.